Testy w grach
Czym byłoby testowanie komputera, jeżeli nie ograłbym topowych gier. Na pierwszy ogień poszło „сука блять!” znaczy CS: GO. Nic tak nie odpręża jak rozbrojenie bomby podłożonej na B. Podczas gry liczba klatek oscylowała w okolicach 140 dochodząc maksymalnie do 292 fps-ów. Dość dziwną anomalią był spadek do 1 kl/s w momencie respawnu i podczas ładowania nowych map. Przy każdym respawnie zauważyć można było „szarpnięcie”. Na szczęście podczas strzelania czy wyświetlania wybuchów, problem ten nie występował.
Następnie nabrałem ochoty na rozwalenie kilku piekielnych potworów, co umożliwił mi Doom. Gra działa bardzo płynnie i dynamicznie. W przypadku wybuchów i wyjściu na otwarte przestrzenie liczba klatek spadała chwilowo w okolicę 43. Przez większość czasu GTX 1060 trzymał 87 fps-ów co pozwoliło na komfortową rozwałkę demonów.
Po Doomie przyszła kolej na Elex od Piranha Bytes. Na najwyższych ustawieniach gra działała płynnie oscylując w okolicach 71 klatek na sekundę, jednak przy wychodzeniu z budynku na otwartą przestrzeń łapała chwilowe spadki wydajności do 28 fps-ów, co było odczuwalne i momentami irytowało.
Przygody Lary wycisnęły z komputera siódme poty. Tak jak można było się spodziewać problematyczna okazała się śnieżyca, która spowodowała chwilowy spadek liczby klatek do nieakceptowalnego poziomu 18 fps-ów. Poza tą gorzką pigułką reszta gry toczyła się w miarę przyjemnie. Średnia liczbą klatek oscylowała w okolicach 42. Gra zaliczała lekkie spadki poniżej średniej w momencie, gdy na ekranie robiło się gorąco.
Na deser poszedł Resident Evil 7. Przytulna rezydencja Bakerów zrobiła na mnie niesamowite wrażenie. Dla komputera ciasne korytarze nie stanowiły wielkiego wyzwania, 125 klatek na sekundę to średnia liczba fps z jaką była wyświetlana gra, nawet spadki do 78 klatek nie powodowały żadnego dyskomfortu. Dawno tak mocno nie stresowałem się podczas rozgrywki 🙂
